نامهی سرگشاده در ارتباط با اسکان غیر انسانی پناهجویان در گوتینگن
نامهی سرگشاده در ارتباط با اسکان غیر انسانی پناهجویان در گوتینگن
شهردار محترم، آقای کولر
سرکار خانم برویتشتد
به نمایندگی پناهجویان شهر گوتینگن و بالاخص ساکنین فعلی محلهای اسکان پناهجویان درخواست مشخص و فوری خود را در این نامه -از شما- طرح میکنیم. ما به شما رجوع کردهایم به علت اینکه دیگر مسئولین و نهادهای ظیربط نه تنها قصد از بین بردن آنها را ندارند بلکه مشکلات و نیازهای ما را نادیده گرفتهاند.
بیش از یکسال است که شهر تصمیم بر این گرفته، تا محل اسکانِ زندانمانند زیکهوهه را ببندد. آنطور که از این تصمیم برمیآید، شما متوجه شدهاید که این گونه اسکان کرامت انسانی ما را خدشهدار میکند. اما اکنون یک سال گذشته است – یک سالی که در آن محل اسکان شوتسنآنگر غیر قابل سکونت و بسته شده است. سوال ما اینک این است: شهر و شما چه تلاشی کردهاید تا که محل اسکان مطلوبتری نسبت به زیکهووه ایجاد کنید؟
در کنار کمپ زیکهوهه شهر گوتینگن محل اسکانهای جدیدی را هم اداره میکند، مانند خیابان هانا فوگت، خیابان کارل-گیزکه و اویروپاآله. باید اشاره شود که قسمتهایی از این محلهای اسکان تازه ساخته شده و نمونههایی برای حالت مطلوب به حساب میآیند. اما حتی در این مکانها هم متاسفانه متوجه شدهایم که شرایط انسانی رعایت نشدهاند. در اتاقهای کوچک تا ۶ نفر مجبور به اقامت میشوند. مسلما این شرایط باعث شرایط زندگانی سخت میشوند، از آنجایی که همهی ما مذهب، نظرات، و ریتم زندگی همسانی نداریم با هماتاقیهایی که برای ما از پیش تعریف میشوند. شما حاضر هستید با یک غریبه اتاق خود را تقسیم کنید؟ ما هم خیر.
اما این بیعدالتی فقط منوط به اتاقها نیستند. نیروی انتظامی باعث ترس و وحشت ما میشود. بارها آزار و اذیت و تعدی پیش آمدهاند و برخی از ما حتی تا دم در مستراح مورد تعقیب قرار گرفتهایم. گویا قانون غیر آسیبپذیر بودن محل سکونت طبق آرتیکل ۱۳ قانون اساسی، شامل حال ما نمیشود، از آنجایی که به عنوان انسانهای طبقه پایین (دوم) محسوب میشویم. شرایط کمپ نه تنها غیر قابل تحمل بوده، بلکه باعث از بین رفتن سلامتمان نیز میشود. بسیاری از ما از زمانی که در گوتینگن زندگی میکنیم، روی آرامش را ندیدهایم. برخی از ما دائما خسته، برخی دیگر غمگین و افسرده هستیم.
شرایط زندگی ما نه تنها به واسطهی محل اسکان جمعی سخت است، بلکه همچنین به دلیل قرارهای مرتب ما با سوشال و ادارهی مهاجرت. در ادارهی مهاجرت به طرز باورنکردنیای برخوردهای بد و تا حدودی نژادپرستانه با ما میشود. این موضوع سالهاست که مبرهن است و تا ریاست هم میرود. به طور مرتب پیش میاید که سرمان داد میزندد و به ما توهین میکنند. اعتراضهایمان به جایی نمیرسد به طوری که بسیاری از ما دیگر بدون همراه بومی( آلمانی) جرائت رفتن به آنجا را نداریم. سوشال نیز زندگی را بر ما سخت میکند. نسبت به شرایط سکونت آنجا تصمیمات خودسرانه اتفاق میافتند. چطور ممکن است که پناهجویی خانهای پیدا میکند و سوشال به او این اجازه را نمیدهد به آنجا نقل مکان کند، اما در کیسهای دیگر این اجازه را به شخص دیگری میدهد؟ همچنین سقف اجارهای که شهر در نظر گرفته است به طرز غیر واقعبینانهای پایین است. اگر خانوادهای پرجمعیت خانهای مناسب پیدا کند، ما با فرافکنی صاحبان خانهها، قوانین محل ادارهی خانهها و یا قوانین خودسرانهی سوشال مواجه میشویم. این شرایط برخی از ما را سالهاست که در کمپها زندانی کرده است.
هفتهی پیش با ناراحتی خواندیم که شهر گوتینگن تصمیم ندارد محل سکونت جدیدی بسازد، به علت اینکه گویا جا برای همگان وجود دارد. این ارزیابی نمیتوانست دورتر از واقعیت باشد! ماهها و سالهاست که به شرایط سختمان اعتراض میکنیم و ادارهی شهر این اجازه را به خود میدهد این شرایط را قابل قبول بنامد. وقتی خانم برویشتد از کمک برای یافت محل سکونت حرف میزند، احتمالا منظورشون اجازهی ورود به خانهی جدید است، چون در پیدا کردن خانه، ادارات عملا کمکی به ما نمیکنند. دائما حرف از فرهنگ خوشآمدگویی صحبت میشود، اما ما را در شرایط غیر انسانی برای زندگی نگه میدارند.
تقاضای ما از ادارهی شهر و شخص شما این است که مشکلات مارا جدی گرفته و در حل آنان قدمی بردارید.
درخواستهای ما:
- هر گونه کنترل خودسرانه در کمپها را متوقف کنید
- داشتن حق اعتراض بدون آزار و اذیت در پی آن و تبهکارانه نامیدن اعتراضمان
- پرداختن پول را به قصد انفرادی نگهداشتن ما متوقف کنید
- حق زندگی انسانی و محل سکونت شخصی برای همهی انسانها
- حق برای زندگی خودمختار
ما از شما دعوت میکنیم به کمپها سری بزنید و به طور مستقل تصویری درست از شرایط زندگی ما ببینید.
ما درخواست اظهارنظر از سوی شما را برای کمک به شرایط سخت سکونتمان را داریم.
با احترام
ساکنین کمپهای پناهجویی گوتینگن
Email: Wohnungen-fuer-alle@riseup.net