هشتم ماه مه روز خشم علیه فاشیسم و راسیسم

فراخوان مهاجرین ضد فاشیست
ترجمه از کانون کنشگران دموکراتیک سوسیالیست هانور

https://www.facebook.com/hossein.naghipour

هشتم ماه مه روز خشم علیه فاشیسم و راسیسم

جنگ و دیکتاتوری نازی در سال ۱۹۴۵به طور رسمی در اروپا به پایان رسید، اما ایدئولوژی فاشیستی، نژادپرستانه و یهودی ستیزی همچنان به حیات خود ادامه داد. درست چهار سال پس از پایان جنگ جهانی دوم ، صداهایی در فضای سیاسی و جامعه بلند شد که جلوی نازی زدایی را بگیرند. جای تعجب نیست زیرا اندكی پس از سال۱۹۴۵، هزاران عضو و مقامات سابق حزب کارگران نازی آلمانNSDAP، دوباره در پست های بالا در سیاست ، دادگستری ، امنیت و اقتصاد به کار برگمارده شدند.
اکنون 75 سال پس از رهایی، هرگاه به آلمان نظری بیاندازیم، ملاحظه می کنیم که فاشیست ها و نژادپرستان بار دیگر راهپیمایی می کنند، دست به قتل می زنند و ایده های راست خود را تحت پوشش دمکراسی و آزادی بیان در پارلمان ها، مدارس و دستگاه پلیس ارائه می دهند. آلمان که در صحنه جهانی به عنوان یکی از بازیگران اصلی عروج پیدا کرده است، ادعا می کند منافع و رفاه کشور خود را تضمین می کند، به هر قیمتی که باشد.
حمله خشونتبار فاشیستی در رستوک – لیشتن هاگن Rostock-Lichtenhagen،
حمله مرگبار در Mölln،
جنایات باند NSU،
قتل های اوری جالو Oury Jalloh در دساو Dessau، بوراک بکتاش Burak Bektaş در برلین و یا ارکان حوسین ک .Arkan .Hussein K در سله Celle،
حمله مسلحانه در هاله Halle،
ویا قتل های هر روزه انسان ها در مرزهای اروپا
این عملیات فقط نمونه هایی از هزاران مورد هستند که واقعیتی از یک جنگ „داخل“ و „خارج“ فرضی را به نمایش می گذارند.
این عارضه یک پدیده مستقل و در خود نیست ، بلکه دولت خود این مفهوم نژادپرستانه و قومی را با تأکید بر منافع ملی و تبلیغ منطق ارزش گذاری „مفید در مقابل بی فایده“ تقویت می کند و حقانیت می بخشد. در عین حال ، دولت دستهای خونین خود را چتر محافظت از مجرمین جناح راست می کند به این صورت که: بستگان قربانیان متهم می شوند، پرونده ها نابود می گردند، با دیکتاتورها بندوبست می شود و تعلیق حقوق پناهندگی مورد استقبال قرار می گیرد. بنابراین نژادپرستی و ایدئولوژی های راست مشکل معدودی دیوانه نیستند بلکه مشکل ساختاری اکثریت جامعه و منطق دولت های پوپولیست و موسسات آنها ست.
به دولت اعتمادی نیست و برای محافظت از خود باید سازمان های خودگران مهاجرین را سامان دهیم و آپارات دولتی را از وجود نازی ها پاک سازیم. ما همراه با مبارزین دیگر، همه انسان های با پیشینه مهاجرت، یهودیان، روما و سنتی، رنگین پوستان، دگرباشان و دیگر همبسته گان را فرا می خوانیم که خشم، اندوه، یادمان و مقاومت مان را در هشتم ماه مه روز رهایی از نازیسم فریاد کنیم.
ما می گوئیم دیگر بس ست. ما دیگر نمی گذاریم شکافی در صف هایمان ایجاد شود، و دیگراین روابط راسیستی، فاشیستی و مرگبار را برنمی تابیم! بیایید نبردی را که مادران، پدران و اجدادمان تا کنون پیش برده اند ما ادامه دهنده اش باشیم! بیائید همبسته صدایمان را بلندکنیم و خشم، اندوه و عزممان را ابراز داریم. – از روی بالکن، و از هر مکان با ابراز اندیشه و برگزاری یادمان ها، با یا بدون اینترنت تفاوتی نمی کند، فریادمان را به گوش انسان ها برسانیم.
ما حقی را که به ما تعلق دارد به دست خواهیم آورد، ما آرام نخواهیم نشست و خود را فرای مرزها برای عدالت اجتماعی در همبستگی و با یاد همه آسیب دیدگان خشونت های راست فاشیستی! از موریا Moria تا هاناو Hanau – با شعار نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم! راسیسم جنایت می آفریند، پناه جویان را از اردوگاه ها نجات دهیم! به مبارزه خود ادامه می دهیم.
با گرامی داشت یاد همه جان باختگان جنایات فاشیستی – نام آن ها بگوییم و در خاطر بسپاریم – هاناو یک مورد تنها نبود.
نژادپرستی جنایت می آفریند۰
سکونت در هایم ها مشقت بار و ضد انسانی نیست۰ باید منحل شوند۰
فراخوان مهاجرین ضد فاشیست
ترجمه از کانون کنشگران دموکراتیک سوسیالیست هانور