از الفاشر تا دوبی … تا برلین(ها)
مقدمه: پس از کشتار «نیروهای پشتیبانی سریع» (RSF) در الفاشر (سودان) و شروع دور جدیدی از نسلکشی در دارفور (توسط همان نیروها) ایستادن علیه این نسلکشی طبعا مستلزم تحتفشار قراردادن حامیان بیواسطهی این نیروها، خصوصا دولت امارات متحد عربی است۰در عین حال، همچنین لازم است زمینهی وسیعتری از نظم جهانی معاصر را که موجب پیدایش و تقویت و عروج «نیروهای پشتیبانی سریع» شده است برجسته کنیم، یعنی خاستگاه تاریخی عروج نظامی–سیاسی RSF و کارکردهای آن را در متن مناسبات سلطهی جهانی ترسیم کنیم۰ برخی پرسشهای مهم که در اینجا باید برجسته و پروبلماتیزه شوند از این قرارند: ۱) چگونه نیروهای جنجوید (تحت فرماندهی ژنرال حمیدتی)، که پس از ارتکاب نسلکشی اول در دارفور از لحاظ وجههی بینالمللی بدنام و بهلحاظ موازین قضایی–کیفری تحت تعقیب بودند، قادر شدند – پس از پوستاندازی1 و تغییر نام به «نیروهای پشتیبانی سریع» – به یک بازیگر اصلی
در صحنهی سیاسی و نظامی سودان تبدیل شوند؟
از الفاشر تا دوبی … تا برلین(ها)
امین حصوری
آبان ۱۴۰۴
از کارگاه دیالکتیک
