وقتی تنها باشی، می‌ریزن سرت و کتکت می‌زنن

رفقا، این ترانه‌ی بسیار ارزشمند آلمانی علیه فردگرایی و انزواست و دعوتی است برای سازماندهیِ جمعیِ روزانه در برابر قدرت حاکم۰ می‌تواند الگویی برای زندگی روزمره‌ی ما باشد۰
این ترانه در ژوئیه‌ی ۱۹۷۱ درباره‌ی جوانان دهه‌ی هفتاد، توسط گروه موسیقی «تون اشتاین شر بن» اجرا شده است۰

Allein machen sie dich ein

Liebe Freund*innen,

dieses sehr wertvolle deutsche Lied richtet sich gegen Individualismus und Isolation und ist ein Aufruf zu kollektiver, alltäglicher Organisierung gegen die herrschende Macht.
Es kann ein Vorbild für unser tägliches Leben sein.
Dieses Lied wurde im Juli 1971 über die Jugend der siebziger Jahre von der Musikgruppe „Ton Steine Scherben“ aufgeführt.

تنها که باشی،
می‌ریزن سرت، پرتت می‌کنن بیرون، بهت می‌خندن،
و اگه بخوای کاری کنی،
می‌ندازنت تو اولین زندان دمِ دست.

و تنها چیزی که می‌تونی بگی اینه:
«وای، این دیگه واقعاً سنگینه، رفیق!»

دو نفری، سه نفری، چهارتایی،
بازم فرقی نمی‌کنه چی می‌شه۰
چماق‌هاشونو درمیارن،
و حسابی از خجالتمون درمی‌آن۰

اما وقتی صد نفریم یا هزار نفر، گوش‌هاشون شروع می‌کنه سوت کشیدن۰
می‌گن «این که چیزی نیست»،
ولی هزار نفرم شوخی نیست۰
و اگه هنوز نیست، می‌تونه بشه۰
ما می‌تونیم خیلی زود زیاد بشیم۰
توی کشوری که توش زندگی می‌کنیم،
میلیون‌ها نفر مثل ما هستن۰
وقتی که با هم هم‌دل بشیم،
فکر می‌کنم باد از یه طرف دیگه می‌وزه۰
اون وقت دیگه نمی‌خندن،
بلکه پا به فرار می‌ذارن۰
به باهاما یا تسین،**
شیطون خودش بهتر می‌دونه کجا۰
هفت بار تکرار می‌شه:
و تو می‌دونی این اتفاق می‌افته،
وقتی که ما متحد بشیم و خود را سازماندهی کنیم ۰ ————————————————————–

• **باهاماس منطقه کارائیب (کشور جزیره‌ای در اقیانوس اطلس)و تسین جنوب سوئیس (استانی در مرز با ایتالیا)

Allein machen sie dich ein (Folien-Single)
Keine Macht für Niemand (Album)
Was bleibt (Singles Demos Raritäten) (Sampler)

Songtext

Allein machen sie dich ein,
schmeissen sie dich raus, lachen sie dich aus,
und wenn du was dagegen machst,
sperr’n se dich in den nächsten Knast.
Und alles, was du da noch sagen kannst,
ist: „Das ist ’n ganz schöner Hammer, ey Mann!“

Zu zweit, zu dritt, zu viern,
wird auch nix and’res passiern.
Sie werden ihre Knüppel hol’n
und uns ganz schön das Kreuz versohlen.

Zu hundert oder tausend kriegen sie langsam Ohrensausen.
Sie werden zwar sagen, das ist nicht viel,
aber tausend sind auch kein Pappenstiel.
Und was nicht ist, das kann noch werden.
Wir können uns ganz schnell vermehren.
In dem Land, in dem wir wohnen,
sind aber ’n paar Millionen.
Wenn wir uns erstmal einig sind,
weht, glaub ich, ’n ganz anderer Wind.
Dann werden se nicht mehr lachen,
sondern sich auf die Socken machen.
Auf die Bahamas oder ins Tessin,
der Teufel weiß am besten, wohin.
7x Und du weißt, das wird passieren,
wenn wir uns organisieren.