مبارزۀ طبقاتی در سودان و چشمانداز انقلاب در سال ۲۰۱۹
جنبش مردمی سودان، امروز جایی ایستاده است که هشت سال پیش معترضان بهار عربی در همسایگیاش
یعنی مصر ایستاده بودند؛ بر سر یک دوراهی. جایی که ما هم در ایران دیر یا زود خواهیم ایستاد. تصمیم بر
سر تداوم اعتراض تا انقالب یا رهاکردن اعتراض در نیمۀ راه. تصمیم بر سر واگذارکردن ارادۀ جنبش به یک
»شورای گذار« از باال، یا نگه داشتن سنگر خیابان تا تثبیت و قدرتگیری »شوراها« از پایین.
به این اعتبار، سودان هم آیینۀ شکست دیروز ماست و هم آیینۀ پیروزی احتمالی فردای ما.
بعد از عزل عمر البشیر، ارتش با اعالم وضعیت فوقالعادۀ سهماهه عمالً در کشور حکومت نظامی برقرار کرده
و با تشکیل »شورای نظامی گذار« متشکل از گارد قدیم قرار است مدیریت دورۀ گذار را به مدت دوسال تا
برگزاری انتخابات 2020 به دست بگیرد. اقدامی که جز خرید وقت تنفس برای ترمیم رژیم فلجشدۀ
سرمایهداری سودان نیست. این کمابیش همان اقدامی بود که ارتش مصر پس از عزل مبارک هم انجام داد.
1 پاسخ امروز معترضان سودانی اما همانست که هشت سال پیش، معترضان مصری دادند: ارتش باید برود
. این
یعنی خیابانها را در ید خود نگه داشتهاند و ضدانقالب را پشت در، اما حتی در صورت موفقیت هم این هنوز
به معنای شکست ضدانقالب نیست. بین کنارهگیری ارتش از قدرت موقت و »انحالل ارتش«، زمین تا آسمان
فاصله است. اگر به اولی بسنده و برای دومی مبارزه نشود، دیر یا زود گور جنبش با بیل همین ارتش کنده
میشود. چنانکه در مصر نیز چنین شد.
