حمله یک فرد مسلح به فعالین کرد در پاریس؛ سه کشته و شش زخمی
امروز جمعه ۲۳ دسامبر فردی مسلح به مرکز فرهنگی احمد کایا در پاریس حمله کرد. این مرکز فرهنگی-سیاسی کوردهای پاریس در محلهای واقع شده که تاریخاً و سنتاً کردها و چپ ترکیه در آن زندگی و کار میکنند. در پی این حمله سه نفر (دو مرد و یک زن) کشته و شش نفر زخمی شده اند. مرد دستگیر شده، ویلیام فرانسوا، فرانسویست و ۶۹ سال دارد؛ راننده سابق قطار بوده و پیشتر به دلیل ارتکاب قتل در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۲۱ به زندان محکوم شده است. در مورد آخر، او با حمله به یک اردوگاه مهاجران در منطقه برسی پاریس دو نفر را با چاقو زخمی کرده است. ۱۲ روز پس از آزادیاش، با ساکی پر از چندین خشاب پر از اسلحه، از خودرویی روبه روی مقر شورای دموکراتیک کرد فرانسه (CDKF) پیاده میشود و دست به قتلعام کردها میزند، امری که که بهدقت برنامه ریزی شده و سازمانیافته بهنظر میرسد.
امروز بنا بود نشستی مهم با حضور شصت زن کُرد در این مرکز برای سازماندهی یادبود دهمین سالگرد قتل سه فعال زن کرد در پاریس در نهم ژانویه سال ۲۰۱۳ (سکینه جانسز، فیدان دوغان و لیلا سویلمز) که در همین محله روی داده بود، برگزار شود که به علت مشکلات مترو یک ساعت به تاخیر افتاد. بنظر میرسد که قاتل از این جلسه اطلاع داشته است و عمدا این ساعت را انتخاب کرده اما از تاخیر مترو بی اطلاع مانده. از آنجا که قاتل در زمان رسیدنش با جمعیت زیادی در مرکز مواجه نشده، پس از تیراندازی از جلوی در ورودی مرکز احمد کایا، فرد مسلح به رستوران کردی آن طرف خیابان (اوستا) رفته و سپس به آرایشگاه مجاور نیز حمله می کند. همۀ شواهد و قرائن حاکی از این است که برعکس آنچه رسانههای جریان اصلی و پروپاگاندای ترکیه دارند جا میندازند، این نه حملهای صرفاً نژادپرستانه بلکه اقدامی سیاسی است که به وضوح کردها و مشخصا فعالین مرکز احمد کایا را هدف قرار داده است. چه کسی بهتر از فردی با این مشخصات که بتواند ذهن ها را به جای «کردکشی» و «زن کشی» سیستماتیک دولتی توسط ترکیه، به سمت نوعی اقدام نژادپرستانه «فردی» ببرد؟ گرگی تنها که ازقضا فقط به شکار کردها رفته؟!
بریوان فیرات، سخنگوی روابط خارجی شورای دموکراتیک کرد فرانسه در گفتگو با روزنامه اومنیته چنین میگوید: « ما در آستانه ۹ ژانویه هستیم. ده سال پیش سه زن کرد به قتل رسیدند. این یک حمله دیگر به زنان است. اجازه ندهید این گمان رود که این فقط یک اقدام نژادپرستانه است. اگر حامیان قتلهای ۹ ژانویه ۲۰۱۳ آشکار میشدند، قتل امروز اتفاق نمیافتاد».
بریوان فرات به درستی بر این نکته مهم دست میگذارد که این اقدام که به زعم فعالین کرد توسط دولت ترکیه هدایت شده است، نوعی زن کشی سیستماتیک نیز هست. یکی از فعالین زنی که در حمله امروز کشته شده دهه هاست برای حقوق زنان مبارزه میکند و حتی درخواست پناهندگی او از سوی دولت فرانسه اخیرا رد شده بود. همین چند هفته پیش بود که یکی دیگر از فعالین فمینیست کرد توسط دولت ترکیه در کردستان عراق به قتل رسید: ناگهان آکارسل از اعضای آکادمی ژنولوژی و مدیر مجلۀ ژنولوژی، در ۴ سپتامبر ٢٠٢٢ در شهر سلیمانیه با ۱۱ گلوله توسط دولت ترکیه به شهادت رسیده بود. همزمانی قتل دولتی این دو فعال زن کرد ترکیه با کشته شدن ژینا امینی در ایران، چهره زن ستیز و فاشیستی دیکتاتورهای اسلامی منطقه را بیش از پیش عریان میکند. در جغرافیایی که زنان بخاطر «زن بودن» و زنان کرد بخاطر «زن کرد بودن» کشته می شوند، مبارزه سیاسی بدون درنظرگرفتن چنین سوژه های سیاسی سرکوب شده ای، فاقد شمولیت و اعتبار لازم است. دولت های منطقه در برهه های مختلف تلاش می کنند که بحران های خود را از طریق سرکوب ناشهروندان شان حل و فصل کنند و در غالب موارد فمینیست ها از قربانیان اصلی چنین سیاستی هستند.
همچون سالهای اخیر دولت ترکیه اینبار در آستانه انتخابات ملی و به دنبال لشگرکشی به روژآوا در سوریه به منظور اشغال این بخش از کردستان، کشتار فعالان در خارج از مرزهایش را پروژه ای سیاسی برای کنترل اوضاع پیش میبرد. امروز همزمان با کشتار پاریس، چندین عضو مهم حزب کردِ چپ (ه.د.پ) نیز در ترکیه دستگیر شده اند که بنظر نمیرسد اتفاقی باشد. پیام اردوغان روشن است: در صورت ادامه جنبش مقاومت کردستان، ما این قدرت را داریم که حتی فراتر از مرزهای ترکیه نیز امنیت را از شما کردها سلب کنیم، همان کاری که ایران و سوریه نیز به شکل های مختلفی علیه فعالان انجام میدهند. دولت هایی که خود مصداق تروریست اند، از این طریق سعی می کنند کردها را با نام «تروریسم» جرم انگاری کنند و فرصتی برای میلیتاریزه کردن کشور و سرکوب بیشتر بیابند تا بر بحران های اقتصادی-سیاسی واقعی شان سرپوش بگذارند. این شکل از خشونت دولتی، که بدون هیچ اعتنایی به کنوانسیون های جهانی و با همدستی دولت ها در سطح بین المللی در خاک کشورهای خارجی انجام میشود، همزمان ماهیت ریاکارانه و سرکوبگرانه نظم بین المللی مستقر موجود را نیز نشان میدهد. سکوت و بی اعتنایی کشورهای به اصطلاح دموکراتیک غربی و در موارد زیادی همکاری آنها با ترکیه و ایران و … آن دلیل اصلی است که موجب میشود که این حوادث تلخ تکرار شوند و اروپا به حیاط خلوت ترور دولتی دیکتاتورهای اسلامی بدل شود.
لازم به یادآوری است که به دنبال رسانه ای شدن حمله امروز، جمعیت پرشماری از کردها و فعالین انترناسیونال در محله نزدیک واقعه تجمعی برگزار کردند که با درگیری با پلیس خاتمه پیدا کرد (ویدیوها و عکسها را ببینید). جمعیت خشمگین کردهای پاریس، دولت فرانسه را مقصر و همدست دولت ترکیه در این کشتار میداند. پلیس فرانسه نیز با خشونت تمام جمعیت حاضر را پراکنده و حتی یک نفر را دستگیر کرد. همزمان در شهرهای دیگر فرانسه و اروپا نیز کردها در اعتراض به ترور امروز پاریس به خیابان آمده اند.
در یکی از ویدیوهای این پست، تصویر هنرمند کرد «میر پرور» را میبینید که در مرکز احمد کایا فیلمبرداری شده است؛ او یکی از سه نفری است که در حمله امروز کشته شده است.
در ویدویو دیگر صحنه ورود فرد مسلخ به آرایشگاه و خلع سلاح شدن او توسط کسانی که آنجا بودند را که توسط دوربین مداربسته مغازه فیلمبرداری شده میبینید.
امروز جمعه ۲۳ دسامبر فردی مسلح به مرکز فرهنگی احمد کایا در پاریس حمله کرد. این مرکز فرهنگی-سیاسی کوردهای پاریس در محلهای واقع شده که تاریخاً و سنتاً کردها و چپ ترکیه در آن زندگی و کار میکنند. در پی این حمله سه نفر (دو مرد و یک زن) کشته و شش نفر زخمی شده اند. مرد دستگیر شده، ویلیام فرانسوا، فرانسویست و ۶۹ سال دارد؛ راننده سابق قطار بوده و پیشتر به دلیل ارتکاب قتل در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۲۱ به زندان محکوم شده است. در مورد آخر، او با حمله به یک اردوگاه مهاجران در منطقه برسی پاریس دو نفر را با چاقو زخمی کرده است. ۱۲ روز پس از آزادیاش، با ساکی پر از چندین خشاب پر از اسلحه، از خودرویی روبه روی مقر شورای دموکراتیک کرد فرانسه (CDKF) پیاده میشود و دست به قتلعام کردها میزند، امری که که بهدقت برنامه ریزی شده و سازمانیافته بهنظر میرسد.
امروز بنا بود نشستی مهم با حضور شصت زن کُرد در این مرکز برای سازماندهی یادبود دهمین سالگرد قتل سه فعال زن کرد در پاریس در نهم ژانویه سال ۲۰۱۳ (سکینه جانسز، فیدان دوغان و لیلا سویلمز) که در همین محله روی داده بود، برگزار شود که به علت مشکلات مترو یک ساعت به تاخیر افتاد. بنظر میرسد که قاتل از این جلسه اطلاع داشته است و عمدا این ساعت را انتخاب کرده اما از تاخیر مترو بی اطلاع مانده. از آنجا که قاتل در زمان رسیدنش با جمعیت زیادی در مرکز مواجه نشده، پس از تیراندازی از جلوی در ورودی مرکز احمد کایا، فرد مسلح به رستوران کردی آن طرف خیابان (اوستا) رفته و سپس به آرایشگاه مجاور نیز حمله می کند. همۀ شواهد و قرائن حاکی از این است که برعکس آنچه رسانههای جریان اصلی و پروپاگاندای ترکیه دارند جا میندازند، این نه حملهای صرفاً نژادپرستانه بلکه اقدامی سیاسی است که به وضوح کردها و مشخصا فعالین مرکز احمد کایا را هدف قرار داده است. چه کسی بهتر از فردی با این مشخصات که بتواند ذهن ها را به جای «کردکشی» و «زن کشی» سیستماتیک دولتی توسط ترکیه، به سمت نوعی اقدام نژادپرستانه «فردی» ببرد؟ گرگی تنها که ازقضا فقط به شکار کردها رفته؟!
بریوان فیرات، سخنگوی روابط خارجی شورای دموکراتیک کرد فرانسه در گفتگو با روزنامه اومنیته چنین میگوید: « ما در آستانه ۹ ژانویه هستیم. ده سال پیش سه زن کرد به قتل رسیدند. این یک حمله دیگر به زنان است. اجازه ندهید این گمان رود که این فقط یک اقدام نژادپرستانه است. اگر حامیان قتلهای ۹ ژانویه ۲۰۱۳ آشکار میشدند، قتل امروز اتفاق نمیافتاد».
بریوان فرات به درستی بر این نکته مهم دست میگذارد که این اقدام که به زعم فعالین کرد توسط دولت ترکیه هدایت شده است، نوعی زن کشی سیستماتیک نیز هست. یکی از فعالین زنی که در حمله امروز کشته شده دهه هاست برای حقوق زنان مبارزه میکند و حتی درخواست پناهندگی او از سوی دولت فرانسه اخیرا رد شده بود. همین چند هفته پیش بود که یکی دیگر از فعالین فمینیست کرد توسط دولت ترکیه در کردستان عراق به قتل رسید: ناگهان آکارسل از اعضای آکادمی ژنولوژی و مدیر مجلۀ ژنولوژی، در ۴ سپتامبر ٢٠٢٢ در شهر سلیمانیه با ۱۱ گلوله توسط دولت ترکیه به شهادت رسیده بود. همزمانی قتل دولتی این دو فعال زن کرد ترکیه با کشته شدن ژینا امینی در ایران، چهره زن ستیز و فاشیستی دیکتاتورهای اسلامی منطقه را بیش از پیش عریان میکند. در جغرافیایی که زنان بخاطر «زن بودن» و زنان کرد بخاطر «زن کرد بودن» کشته می شوند، مبارزه سیاسی بدون درنظرگرفتن چنین سوژه های سیاسی سرکوب شده ای، فاقد شمولیت و اعتبار لازم است. دولت های منطقه در برهه های مختلف تلاش می کنند که بحران های خود را از طریق سرکوب ناشهروندان شان حل و فصل کنند و در غالب موارد فمینیست ها از قربانیان اصلی چنین سیاستی هستند.
همچون سالهای اخیر دولت ترکیه اینبار در آستانه انتخابات ملی و به دنبال لشگرکشی به روژآوا در سوریه به منظور اشغال این بخش از کردستان، کشتار فعالان در خارج از مرزهایش را پروژه ای سیاسی برای کنترل اوضاع پیش میبرد. امروز همزمان با کشتار پاریس، چندین عضو مهم حزب کردِ چپ (ه.د.پ) نیز در ترکیه دستگیر شده اند که بنظر نمیرسد اتفاقی باشد. پیام اردوغان روشن است: در صورت ادامه جنبش مقاومت کردستان، ما این قدرت را داریم که حتی فراتر از مرزهای ترکیه نیز امنیت را از شما کردها سلب کنیم، همان کاری که ایران و سوریه نیز به شکل های مختلفی علیه فعالان انجام میدهند. دولت هایی که خود مصداق تروریست اند، از این طریق سعی می کنند کردها را با نام «تروریسم» جرم انگاری کنند و فرصتی برای میلیتاریزه کردن کشور و سرکوب بیشتر بیابند تا بر بحران های اقتصادی-سیاسی واقعی شان سرپوش بگذارند. این شکل از خشونت دولتی، که بدون هیچ اعتنایی به کنوانسیون های جهانی و با همدستی دولت ها در سطح بین المللی در خاک کشورهای خارجی انجام میشود، همزمان ماهیت ریاکارانه و سرکوبگرانه نظم بین المللی مستقر موجود را نیز نشان میدهد. سکوت و بی اعتنایی کشورهای به اصطلاح دموکراتیک غربی و در موارد زیادی همکاری آنها با ترکیه و ایران و … آن دلیل اصلی است که موجب میشود که این حوادث تلخ تکرار شوند و اروپا به حیاط خلوت ترور دولتی دیکتاتورهای اسلامی بدل شود.
لازم به یادآوری است که به دنبال رسانه ای شدن حمله امروز، جمعیت پرشماری از کردها و فعالین انترناسیونال در محله نزدیک واقعه تجمعی برگزار کردند که با درگیری با پلیس خاتمه پیدا کرد (ویدیوها و عکسها را ببینید). جمعیت خشمگین کردهای پاریس، دولت فرانسه را مقصر و همدست دولت ترکیه در این کشتار میداند. پلیس فرانسه نیز با خشونت تمام جمعیت حاضر را پراکنده و حتی یک نفر را دستگیر کرد. همزمان در شهرهای دیگر فرانسه و اروپا نیز کردها در اعتراض به ترور امروز پاریس به خیابان آمده اند.
در یکی از ویدیوهای این پست، تصویر هنرمند کرد «میر پرور» را میبینید که در مرکز احمد کایا فیلمبرداری شده است؛ او یکی از سه نفری است که در حمله امروز کشته شده است.
در ویدویو دیگر صحنه ورود فرد مسلخ به آرایشگاه و خلع سلاح شدن او توسط کسانی که آنجا بودند را که توسط دوربین مداربسته مغازه فیلمبرداری شده میبینید.
کلکتیو98
شنبه 3 دی 1401
23 دسامبر 2022