LIVING IN DIGNITY – NOT IN CAMPS داشتن خانه برای زندگی، یک حق انسانی است

در ماه جون امسال، طی مصاحبەای

Petra Broistedt(مشاور مسائل اجتماعی شهر) با روزنامه شهر گوتینگن(Göttinger Tageblatt) اعلام کرد که مسکن کافی برای پناهندەها در این شهر وجود دارد، به همین دلیل نیازی به ساختن فضاهای جدید نیست و ضرورتی برای آن نمی‌بینیم.
اما واقعیت تماما چیز دیگری را بیان می‌کند.
در واقع پاسخ و راه‌حل شهرداری به نیازهای پناهندەها کمپهای بزرگ و مکانهای زندگی دستەجمعی است.
در یونی 2019 بعد از اعتراضات فراوان به وضعیت اسفناک کمپ زیکوهه، که در واقع مکانی شبیه زندان بود، این مکان بسته شد. هرچند که هنوز کمپهایی در گوتینگن هستند که وضعیتشان نمی‌تواند بهتر از زیکوهه باشد.
برای مثال در این مکانها 6 نفر مجبور هستند در سه اتاق خیلی کوچک زندگی کنند. بدون وجود هیچ توجهی از طرف تصمیم‌گیرندەها به نیازهای پناهندەها و بدون هیچ سوالی که اینکه با چه کسی می‌خواهند هم اتاقی باشند.
مسئله دیگری که در این کمپ‌ها وجود دارد، بسیار دور بودنشان از شهر است. و این به خصوص برای خانوادەهایی سخت است که امکان رفت و آمد به شهر برای آنها به آسانی وجود ندارد.
مسئله دیگر، کارمندان و مشاوران کمپ، سکیوریتیها و پلیس هرموقع که بخواهند می‌توانند با کلیدهایی که در اختیار دارند بدون هیچ توجهی به حریم خصوصی افراد وارد این اتاق‌ها شوند.
در نصف شبها هم پلیس برای دیپورت کردن پناهندەها این مسئله را تکرار می‌کند.
کسانی که به این وضعیت و شرایط سخت اعتراض ‌کنند، آنها را با مشکل روبەرو کرده و در بعضی موارد از این مکانها به جاهای دیگری مانند Maschmühlenweg انتقال داده می‌شوند. شرایط آنجا واقعا سخت‌تر از کمپهایی مانند زیکوهه است.
کنترل زیادی بر ساکنان آنجا وجود دارد. کسی که یک شب در آنجا حضور نداشته باشد، بیرون انداخته شده و مجبور است در خیابان زندگی را سپری کند.
اینها تمام ماجرا نیست، بلکه سرکوبهای بیشتری به دنبال آن می‌آیند. کسی که آدرس مسکونی در شهرداری ثبت نکرده باشد، مدارک اقامتی را نمی‌تواند بگیرد و در پی آن هم پول برای خوراک و ادامه زندگی.
به این ترتیب است که انسانها را به طرف غیرقانونی شدن پیش می‌‌برند.
از یک طرف دیگر، پیدا کردن و دریافت خانه برای پناهندەها سخت و اغلب غیرقابل انجام شده است. کرایەهای بالا و گران‌قیمت و مسائل راسیستی با صاحب‌خانەها مشکلاتی هستند که بر سر این راه قرار دارند. و در بسیاری مواقع شهرداری مانع این کار می‌شود: شهرداری اغلب از پرداخت هزینەهای کرایه و پیش‌پرداخت خودداری می‌کنند و بهانەشان برای آن را، بالا بودن قیمت‌ها اعلام می‌کنند.

در پی این مشکلات، در ماه می 2019 پناهندەهایی از کمپها و مکانهای مختلف گوتینگن، طی نامەای اعتراضی نارضایتیشان به این شرایط را به اطلاع مسئولان شهر رساندند. اما طرف مقابل اعتنایی به این مسائل نداشته و پاسخی به این مشکلات نمی‌دهد.
به همین دلیل ما همە را به تظاهرات در خیابان دعوت می‌کنیم.
شهرداری باید در فراهم نمودن مکانهایی مناسب خودش را مسئولیت‌پذیر ببیند. کمپهای دسته‌جمعی راەحلی برای این مسائل نیستند و بلکه تنها دلیل وجودشان ارزان و آسان بودن ساخت آن برای مسئولین است.

درخواست ما، بستن تمامی کمپهای دستەجمعی است.
درخواست ما مسکن‌های غیرمتمرکز در نقاط مختلف شهر برای پناهندەها است.
درخواست ما مسکن مناسب برای همگان است.
درخواست ما پایان دادن به سرکوب ادارات و قطع توانایی آنها برا سرکوب است.

زمان تظاهرات: 25.07 ساعت 15 – گنزلیزل.
گروهها و کسانی که خواهان اظهار مسئلەای را داشتند، می‌توانند میکروفون را در اختیار داشته باشند.